Yunan Mitolojisi ve Aşk

tarafından katherine pierce Ptsi Eyl. 13, 2010 5:00 pm

YunanMitolojisi ve Aşk

Yunanmitolojisindeki aşkla ilgili hikayeler her zaman çok renkli,yaratıcı ve entrika doludur (Homeros saolsun). Günümüzdekullandığımız kelimelerin birçoğu, özellikle Avrupadillerindeki kelimeler, Yunan Mitolojisi'nden etkilenmiştir. Buradaaşkla ilgili birkaç hikayeyi ve bunların günümüze yansımalarınıgöreceğiz. Platonik (karşılıksız) aşkı, aşkta güveni, veruh eşi konularını ele alan üç hikaye ile şekilleneceğiz.

İlkolarak, platonik aşk... Bu terim, Platon’dan gelmektedir(bu kısımmitoloji değil gerçektir, tabii ki). Kendisi okulunda biröğrencisine aşık olmuştur ve o zamanlar kızlarla erkekler ayrıayrı eğitim görmektedirler. Burdan anlıyoruz ki Platon bir erkeköğrencisine aşık olmuştur ve karşılık alamamıştır, bu türaşka da adını vermiştir (ama platonik aşkın homoaaaaüelliklebir alakası yoktur).

Karşılıksız aşkın yansımasıolarak Echo’nun hikayesi bir örnektir... Echo’nun da kitaptankitaba değişen hikayeleri bulunmaktadır.

Pan, mitolojideçoban ve sürülerin yarı insan-yarı keçi tanrısıdır; flütçalmaktadır ve yaptığı müzik, “panik” kelimesinin dekökenidir ve hareketli, neşeli, hatta gürültücüdür.

Pan,bir gün küçük bir vadiden geçerken bir nenfin (nymph) şarkısöylediğini işitir. Bu bir orman perisi olan Echo’dur.Yalnızlığı seven, Zeus’un perileri olan "muse"lerdenflüt çalmayı ve şarkı söylemeyi öğrenen bu genç kız Echo,insan topluluğundan ve tanrılardan kaçar, evlenmek istemezdi. Onunahenkli ve berrak sesini duyan Pan, ona karşı vahşi bir sevgiduydu. Onun yeteneğini kıskanan ve onun güzelliğinden istifadeedemeyen bu keçi sakallı mabut, etraftaki bütün çobanlarınyollarını şaşırttı. Bu şaşkınlıkla bir gün nenfe hücumettiler, onu öldürdüler ve vücudunun parçalarını dağıttılar.O günden beri, her tarafa dağılmış olan Echo'nun kendine özelbir yeri yoktur. Gürültüyü duyduğu her yerdedir. Ölümden sonrada müzik hafızasını kaybetmemiştir. Kulağına çarpan sesleritekrarlar.

Diğer bir masala göre de Echo'nun felaketinesebep olan Pan değil, baş tanrı Zeus’tur. Bir gün Çapkın Zeusarza inerek bazı güzel nenfleri ziyaret etmişti. Evlilik tanrışasıolan kıskanç karısı Hera onu yakalamak istediği zaman Echo onundikkatini başka tarafa çekti ve uzun tutarak nenflerin saklanmalarıiçin vakit kazandırdı; fakat Hera bu hileyi anlamıştı.Sözleriyle kendisini aldatmış olduğundan, ona ceza olarak sözsöylemesini kısıtlayacağını bildirdi. Hera'nın emri yerinegeldi. O zamandan beri Echo, hiçbir zaman ilk defa söze başlayamazve ona söz söylendiği zaman susamaz. Ancak durmadan işittiğiseslerin son kısmını tekrar eder.

Başka bir masala görede (ki bu bence en güzelidir), Echo, geyikleri kovalıyan bir avcıgördü. Adı Narcisse olan bu genç avcıdan daha yakışıklı birdelikanlı az bulunurdu. Onu görür görmez Echo şiddetli bir aşkatutuldu. Gizlice onu takip ediyor, günden güne aşkıalevleniyordu. Derdini açığa vuramıyordu. Delikanlı daizlendiğini hissediyor ve rahatsız olup ormanlara kaçarakgizleniyordu. Ümitsizliğe kapılan Echo başarısızlığınısaklamak için derin bir mağaraya kapandı. Artık dağlardagörünmez olmuştu. Beslediği aşk onu günden güne eritti. Bütünvücudu tükendi, kanı çekildi. Ondan geriye yalnız kemikleriylesesi kaldı. Kemikleri kaya şeklini aldılar, sesi de her taraftadolaşarak seslenenlere cevap verir oldu.

Diğer taraftanNarcisse'in “narsist kişilik bozukluğu”na da isim veren yersizgururu tanrıları kızdırmıştı. Onun bu anlamsız gururunu vekatı kalbini cezalandırmak için, ona garip bir heves verdiler. Birgün av ve yaz sıcağının yorgunluğu ile sakin ve şeffaf birpınarın başına geldi. Su ayna gibi parlaktı. Narcisse su içmekiçin eğildi ve berrak suya yansıyan yüzünü gördü. Suda aksinigörüp büyülenen Narcisse hareketsiz kalmıştı. Adeta aşklaaksine bakıyordu, hiçbir kuvvet onu ordan ayıramıyordu. Yavaşyavaş, güneşin altındaki buz gibi, renginin solduğunu veeridiğini gördü. Güneş onu yakarak bitirdiği zamankızkardeşleri onun için ağladılar ve mezarının üstüne koymakiçin saçlarını kestiler. Cesedi götürmek için hazırlandıklarıvakit, onun yerinde sarı ve beyaz bir çiçek buldular ki bu çiçekonun adını taşıyan nergistir.

Son verirken, demek isterimki, keşke “gerçeklik” dediğimiz bu ne idüğü belirsiz durumda Yunan Mitolojisi kadar adil olsaydı...