Zamansız Aşk 2.bölüm geldi :D

[Ma Petite]

bu hikayemi başka bir sitede de yayınlamıştım ama erken final yaptım bazı nedenlerden dolayı.karakter tanıtımı yapmayacağım.işte ilk bölüm

1.Bölüm(Deniz)
Kahretsin!her zaman ki gibi yine geç kalmıştım.aceleyle duşa girdim.çıktığımda ne giyeceğim gibi bir derdim yoktu.akşamdan ne giyeceğimi seçmiştim.mini kot eteğimi ve kısa kollu ince kumaşlı kırmızı beyaz ekoseli gömleğimi giyindim.saçlarımı hızlıca kuruttum.converselerimin bağcıklarını bağlayana kadar 10 dakika geçmişti.daha fazla oyalanmadan çantamı ve kitaplarımı alıp çıktım.yolda okula doğru hızlı bir şekilde yürürken birden ayağım takıldı.tam düşecekken bir çift el belimden tutarak doğrulmama yardım etti.dönüp teşekkür edeceğim zaman zümrüt yeşili gözlerle karşılaştım.yaklaşık 1.80 boyunda olmalıydı.kumral rengi saçları vardı.fena bir tip değildi.hatta çok yakışıklı bile diyebilirim.eminim ben böyle düşünüp saf saf sırıtırken(gergin olduğumda gülmek gibi bir huyum varda.)karşımdaki olağanüstü varlık benim ne kadar salak ve sakar olduğumu düşünüyordur.sonra toparlanarak’’teşekkür ederim’’dedim.o da ukalaca gülümseyerek’’önemli değil’’dedi.sesindeki alaycı tını sinirlenmeme sebep oldu.onu iterek yere düşen kitapları aldıktan sonra yoluma devam edeceğim sırada kolumdan tutup beni kendine doğru çevirdi.kulağıma doğru eğilerek’’adını söylemeden gidemezsin’’dedi.bana bu kadar yakın olması heyecanlanmama sebep olmuştu.kalbim yerinden çıkacak kadar hızlı atıyordu.bir anda dudaklarım kurumuştu.geri çekilerek bana bakıp hafifçe gülümsedi.gözleri parlıyordu.hemen toparlanarak’’ismim deniz’’dedim ve oradan kaçarcasına uzaklaşmaya başladım.aferin bana yani birde adımı söylemiştim.bir yabancının beni etkilemesine izin verdiğime inanamıyorum!tabi ben oradan daha tam uzaklaşamadan yanıma geldi ve’’benim adım da Anıl’’dedi ve gitti.bu neydi şimdi?
Öğleyin kafeteryada otururken aklım hala sabah ki olayda idi.ilk defa başıma böyle garip bir olay geliyordu.zaten bütün cins şeyler beni bulur!hıh.bide ismimi söylemiştim.aferin bana yani!ben böyle dalmış düşünürken birisinin yanağıma bir öpücük kondurmasıyla yerimden sıçradım.başımı yan tarafa doğru çevirdiğim sırada sevgilim Efe’yle burun buruna geldim.sarı saçları her zaman ki gibi dağınıktı.kehribar rengi gözlerinin derinliklerinde kaybolurken dudaklarıma usulca ufak bir öpücük kondurdu.yanıma bir sandalye çekip oturduğunda sabah ki olay aklımdan çıkmıştı bile.bugün dersler o kadar hızlı geçti ki(beklide bana öyle gelmiştir)son dersin boş olduğunu hatırlayamamıştım bile.akşam bizim grupla(Esra,Doruk,Biray,Ege ve tabi ki sevgilim Efe)her zaman gittiğimiz bar’a gidecektik.okul çıkışı Esra ve Biray’la üstümüzü değiştirmek için eve doğru yürümeye başladık.ben’’sabah okula gelirken nerdeyse yeri öpecektim’’dedim ve ne olduğunu detaylı bir şekilde anlatmaya başladım.bitirdiğimde Biray’’demek çocuk etkiledi seni’’deyince ben kıpkırmızı oldum.Esra da’’şunun suratına bak.nasıl kızardı’’dedi.sizinde tahmin ettiğiniz gibi benim yüz domates gibi oldu.Biray’’kıpkırmızı olduğuna göre o çocuktan hoşlandın’’dedi.bende’’saçmalamayın benim bir sevgilim var zaten’’dedim.Esra da’’yani sevgilin olmasa o çocukla çıkardın’’dedi ve gülmeye başladı.evin önüne geldiğimiz için cevap vermedim.üzerime ince askılı dizlerimin biraz üstünde siyah bir elbise ve ayakkabı olarak da siyah babetlerimi giydim.makyaj olarak sadece kırmızı simli ruj sürdüm.ben saçlarımı düzleştirirken kapı çaldı.Esra’’ben bakıyorum’’ diye seslendi.saçlarımı düzleştirdikten sonra çantamı alıp biray’ın yanına gittim.kapının kapanma sesini duyduktan sonra içeri Esra geldi.’’gelen kimmiş?’’dedim.‘’karşı komşun kahve istemek için gelmiş’’dedi.o sırada telefonuma mesaj geldi efeden.aşağıda bizi bekliyorlarmış.bara girdiğimiz andan itibaren afakanlar basmıştı.soğuk bir şeyler almak için bara doğru yürümeye başladığım zaman birisine çarptım.çarptığım kişi’’pardon’’dediği sırada kafamı kaldırmamla şok oldum.onun zümrüt yeşili gözlerine bakarken’’önemli değil’’dedim.anlaşılan o karşılaşmamıza şaşırmamıştı.ben hala ona öyle bakarken kulağıma doğru eğilip’’kahve için teşekkürler’’deyip gülümseyerek yanımdan uzaklaştı.kahve mi?!

iyi kötü yorumlarınızı bekliyorum=)

[BeTrAyAl]

hikayeni çok beğendim
bence yazmayı bırakma

[Ma Petite]

beğenmene çok sevindim =)

[BeTrAyAl]

-devamını getiricek misin





flood:ayrıca bu ikinci uyarım.

[Ma Petite]

evet 2.bölümü ekleyebilirim istersen =)

[BeTrAyAl]

isterim
ama sana zahmet olur
ya
sanki bana özel
hikaye yazıyormuşsun gibi

[Ma Petite]

yo zahmet olmaz =)

zaten bölümler hazır ama 7.bölümden sonra final yapmıştım.s.s

[Ma Petite]

2.Bölüm(Deniz)

Tanrım!yoksa karşı komşum o muydu?bizimkilerin yanına sersemlemiş bir halde giderken yüzümdeki düşünceli ifadeyi hissedebiliyordum.bir ara Esra’yla yalnız kaldığımız zaman’’bana şu karşı komşunun tipini tarif etsene’’dedim.oda’’kumral saçlı,yanlış hatırlamıyorsam gözlerinin rengi zümrüt yeşili.boyu yaklaşık 1.80 falan’’dedi.ben içimden hayır çüş artık diye düşünürken barın içine onun sesi yayıldı.bizimkilerin yanına giderken sahnede o vardı.bende herkes gibi sanki karşımdaki kişi hiç tanımadığım bir insanmış gibi bende onu seyretmeyi isterdim ama ona bakınca içimden sürekli gülümsemek geliyordu.sanki şarkıyı benim gözlerimin içine bakarak söylüyordu yada bana öyle geliyordu.ama buna rağmen içimin titrediğini hissettim.’’şimdiki gösteri için aranızdan bir bayan istiyorum’’dedi.ben içimden umarım ben olmam!diye düşünürken spot ışıkları benim üzerimde durdu.ben kafamı iki yana sallayıp istemediğimi belli etmeye çalışırken sevgilim için hiçbir kusur yok gibi görünüyordu.Efe ‘’git,çok eğlenceli olur’’anlamında sahneye çıkmamı onayladı.arkadan arkadaşlarım beni sahneye çıkmam için itekledi.elime bir mikrofon tutuşturdular.Anıl’ın gözlerine bakmaya korkuyordum.yine beni etkilerse sahnede öylece aptal gibi kalıp rezil olurdum.birden şarkı söylemeye başladı.bende kalbimin sesini dinleyerek ona eşlik ettim.şarkı bittiğinde ayakta duracak gücü kendimde zor buluyordum.Anıl bana doğru hafifçe eğilerek’’sesin gerçekten çok güzel’’dedi.kafamı sallamakla yetindim.aslında bu basit bir cümleydi.ama onun ağzından çok hoş gelmişti.sahneden inip bizimkilerin yanına gittiğim zaman hala sersemlemiş bir haldeydim.çünkü ben kolayca herkesin önünde şarkı söylemezdim.Efe kulağıma doğru eğilerek’’her zaman ki gibi harikaydın’’dedi ve beni öptü.bende tutkuyla ona karşılık vermeye başladım.birbirimizden ayrıldığımızda ikimizde nefes nefese kalmıştık.tabi o anda Esra yapacağını yaptı.pis pis gülerek’’işi pişirseydiniz bari’’ dedi ve’’Efe dudağının kenarlarında kırmızı ruj var’’deyip bu sefer kahkaha atmaya başladı.ben kızararak ve sinirli bir şekilde’’wc’ye gidiyorum dedim.makyajımı düzelttikten sonra yanlarına gittiğimde Efe’ye’’beni eve bırakır mısın?’’dedim.oda’’olur sevgilim’’diyerek bizimkilerle vedalaşıp arabaya doğru yürümeye başladık.evin önüne geldiğimizde yanağına bir öpücük bırakıp arabadan indim.eve girdiğimde ilk işim yüzümdeki makyajı çıkartmak oldu.geceliğimi giyip televizyonun karşısına geçtim ve kanaları zaplamaya başladım.televizyon da bir şey olmadığı için kapatıp onun yerine en sevdiğim kitaplardan birisi olan sevgili john’u okumaya başladım.yavaşça gözlerimin kapamdığını hissettim,gerisini hatırlamıyorum.sabah gözüme giren güneş ışıklarıyla uyandım.koltukta uyuya kalmıştım ve belim çok ağrıyordu.saate baktığımda 07:30’du.hemen kalkıp güzelce banyo yaptım.çıktığımda saat 08:00’di.üzerime kot şortumu ve omzu açıkta kalan pembe tişörtümü giyindim.ayakkabı olarak beyaz sandaletlerimi tercih ettim.saçlarımı kuruturken telefon çaldı.saç kurutma makinesini kapatıp telefona baktım.arayan Ezgi’ydi.hemen açtım.’’alo Ezgi,nasılsın?’’………………’’saat kaçta uçağın iniyor?’’………………’’hım tamam tatlım biz seni alırız.hoşçakal’’deyip telefonu kapattım.saçlarımı tarayıp tepeden topladım.çantamı alıp kapıdan çıktığım sırada anahtarlarımı düşürdüm.tam benden beklenecek şey.eğilip anahtarlarımı alacağım sırada birisi benden önce davranıp anahtarları aldı ve bana uzattı.anahtarları aldım.kafamı kaldırıp teşekkür etmem gerekiyordu ama onunla karşılaşmaktan korkuyordum.içimden bir ses karşımdaki kişinin o olduğunu söylüyordu.aradan birkaç dakika geçtikten sonra’’kafanı kaldırmayı düşünmüyor musun?’’dedi.bende bu söz üzerine kendimi onun zümrüt yeşili gözlerine bakmak için zorladım.onun gözlerine baktığımda karnımda kelebeklerin uçuştuğunu hissettim.niye her seferinde ona baktığımda bana böyle hissettiriyordu ki?tam o sırada’’sizin o tarafta teşekkür etmek gibi bir adet yok herhalde’’dedi.bay ukala nolcak.sinirli bir sesle’’teşekkürler’’dedim.gıcık şey ya.anahtarları çantama koyup merdivenden inmeye başladım.arkamdan’’sana da iyi günler’’dedi.bugün içinde daha fazla sinir olmamayı dileyerek okula gittim.

[BeTrAyAl]

harikaydı
ellerine sağlık
sanki bu anıl da bi gariplik var gibi ama
neyse

[bender]

Öncelikle belirtmeliyim ki hikayen çok güzel

Fakat yapmam gereken bir kaç uyarı var. Hikayenin başlığında gereksiz harf kullanmışsın, halbuki kurallarda belirtmiştim

Ayrıca hikayeyi yanlış yere açmışsın. Şimdi açman gereken yere taşıyacağım, bundan sonraki hikayelerini oraya eklersen sevinirim

[Ma Petite]

harikaydı
ellerine sağlık
sanki bu anıl da bi gariplik var gibi ama
neyse

beğenmene sevindim cnm =)

ne gibi bir gariplik


[quote=''bender'']Öncelikle belirtmeliyim ki hikayen çok güzel

Fakat yapmam gereken bir kaç uyarı var. Hikayenin başlığında gereksiz harf kullanmışsın, halbuki kurallarda belirtmiştim

Ayrıca hikayeyi yanlış yere açmışsın. Şimdi açman gereken yere taşıyacağım, bundan sonraki hikayelerini oraya eklersen sevinirim [/quote]

beğenmene sevindim tatlm =)

çok özür dilerim hemen düzelticem

tamam bundan sonraki hikayeleri oraya eklerim

[BeTrAyAl]

ilginç işte olmadık zamanlarda çıkıyor ortaya

[Ma Petite]

anladım (=

[BeTrAyAl]

gizemli yani

[Ma Petite]

evet biraz öyle